BİJİ AŞİTİ U BRATIYE GELAN-Ayfer Ber
Hayretler içerisinde bende gelişmeleri izlemekteyim.Burjuva medyası ,burjuva yazarları, Kürt yazarları, sanatçılar, taraflı tarafsız herkes Kürt meselesini konusmakta.Devleti yönetenlerin öyle cok aceleleri varki?
Ak partide,sanki “birseyleri bir an önce bitirelim de biran önce herşey halolsun”,onlara göre zaten bir sey yoktu ki,sadece MHP ve hayatlarını kaybeden asker annelerini ikna edersek hersey hal olacak gibi bir izlenim var.
Geçenlerde bir televizyon proğramında Kürtlerin tarihi, baskaldırıları ve Devletin onlara karşı uyguladıkları insafsız baskılar anlatıldı.
1921´de Yeni kurulmakta olan cumhuriyetin önündeki engelleri kaldırmak icin mutlaka Kürtleri yok etmeleri gerektirdiklerini onların agzından duyacağım hic aklıma gelmezdi.
Bu güne kadar yaptıklarını inkar eden zihniyet belli ki bu inkarcı tutumunu yitirmiş durumda. 600 yıldır yok edilmek istenen bir ulus ve verdikleri haklı mücadeler.
1938 yasanan katliamlar,idam edilen önderler,asimilasyon ve yok etme politikaları.İnsanlarımızı Türklestirmek icin sürgüne yollanan,annesiz ve babasız bırakılan bir halkın cocukları olarak gecmisimizi asla unutmadık ve unutmayacagız.
Asılan önderlerimizin, faili meçhul cinayetlerin aydınlanması ve mezarlarının mutlaka açıga çıkartılması gerekir.
1980 yıllarda Kürt Ulusal Kurtulus mücadelesi ve 30 yıldan bu yana vermis oldugu haklı mücadelede Kürt halkı yine katliamlar,köy yakmalar,sürgünler kısacası savasın en acımasız halini yasadı.Anaların onurlu barış çagrıları her defasında gözaltına alınarak karşılık gördü.
Ama gelinen asamada herkesin Kürt halkının onurlu barış çagrısının yanında olma günü,ama bugüne kadar elde edilen kazanımları kaybetmeme adına aceleye getirmeden .Tamiller gibi olmadan.Devlet gelinen aşamada cıkmazda.Ama biz Kürtlerde kendi degerlerimize,gecmis ve geleceğe sahip çıkarak , bağımsız kendilerini yönetebilecek taleplerle konusturabilmeliyiz.Ayrıca Kosulsuz genel bir af talep edilmeli.
1 Eylül Dünya Barış günü vesilesiyle yüzbinler Amedde “BIJI AŞİTİ” sıloganını atarak kardeşlige cağrı yapacaklar. Sadece “YASASIN KARDESLIK” Kürt halkının talebi olmamalı.
Bu ülkede sadece asker anaları aglamadı.Kendi çocuklarını kaybeden ,mezarlarının dahi nerede oldugunu bilmiyen,her kapı calındıgında “cocugum mu geldi”? diyen anaların barış çığlığı her kesin çığlığı olmalı……Herseyden önemlisi herbir ağızdan “ONURLU BİR BARIŞ” herkesin çığlıgı olmalı……