İran’da binlerce yıl öncesine ait mağaralar, zorlu kış aylarında köylülere ve hayvanlarına barınma olanağı sağlıyor.
Em ‘ewul pezan nas bikin, sê çeşît rengê pez hene; pezê sor, spî û reş. Xûyê bizinê bi rik û har e, mih jî sernerm û mûlayim e.
Biletler için: 
Sesi ve müziği ile ünü Amerika’ya varan Kürt sanatçı Aynur Doğan, bir süredir yaşadığı Avrupa’dan dünyaya açılma projeleri üzerine çalışıyor. Aynur Doğan, uluslararası alanda prestijli müzik şirketleri ile yeni projeleri üzerinde çalışırken, Amerika’nın Boston kentindeki Berklee Müzik Okulu tarafından kısa bir süre önce kendisine verilen “Akdeniz Müziğinin Divası” ödülü ile müzik kariyerinde yeni bir sayfa açmaya hazırlanıyor.
Yönetmenliğini yaptığım film ‘He Bu Tune Bu’ (Bir Varmış Bir Yokmuş) festivalinizde değerli bir ödüle layık görülmüştür. Bir sinemacı için tatbiki ödüllendirilmek gurur verici ve teşvik edici bir olaydır. Ancak üzülerek belirtiyorum ki bu ödülü kabul edemeyeceğim. Hepinizin bildiği gibi geçen yıl Avrupa’nın göbeğinde, Paris’te, şehrin ortasında üç siyasetçi Kürt kadını güpegündüz vahşi bir şekilde katledildiler. Dünyanın en güvenli bölgesi olarak bilinen Avrupa maalesef bu üç devrimci kadına mezar oldu. Bu katliamın üzerinden uzun vakit geçmesine rağmen Avrupa hükümetleri ve yargı kurumları maalesef yeterli bir duyarlılık gösterip olayı hala aydınlatmadılar. Avrupa ve özellikle Fransız hükümetinin bu sessizliği ve duyarsızlığı Fransız istihbaratının ve dolayısıyla hükümetinin bu olayın üstünü örtmeye çalıştığı izlenimi vermektedir. Bu olay ile birlikte, Kürtler ve ezilen diğer halklar açısından, Avrupa’nın demokratik, adil ve hümanist değerleri anlam yitimine uğramıştır. Avrupa’nın aydınları, sanatçıları, siyasetçileri bu olaya karşı yeterince ses çıkarmayarak üzerlerine düşen sorumluluklardan kaçınmışlardır. 
Hasan Coşar‘la, çıkardığı ilk kitabı ’’Tarihte ve Günümüzde Kadın’’ üzerine bir söyleşi yaparak, siz değerli okuyucularımızın ilgisine sunuyoruz.
Sevgi evreni özümsemektir; iyiyi, kötüyü doğruyu, yanlışı kavrayabilmek ve güzele yönelmektir sevgi. Sevgi; bilmek ve öğrenmektir.Sevginin kaynağı nedir?
Sevginin kaynağı düşünen insanın kendisidir. Bilinçtir, bilgidir sevginin kaynağı. Sevginin kaynağı içseldir; öz’dür. Sevgi, aşk, öğrenmek, bilim, bilgi, bilinç, yaşamak; hepsinin kaynağı aynıdır: öz’dür, düşünen insandır yani.
Çıkarcılar şöyle der: “Eğer ben doğruları söylersem, çevremde insan kalmaz.”
İşte, yaşamın olumsuzluklara boğulmasının ana nedenidir bu söz: Yalnız olma tedirginliği!
Çıkarcılar yalnız yaşayamaz; çünkü çıkarcıların çıkarı, başkalarından gelen yararda yatmaktadır. Bunun yanında çıkarcılar, kendilerini sevmedikleri için de yalnız kalmayı göze alamazlar ve bunun için her türlü oyunları sergilerler.
En önemlisi, doğruları söylemekten tedirginlik duyarlar.
Doğruları söylerlerse, çıkar kanallarının kapanacağını düşlerler.
“Seviyorum” derler. Çıkarcıların “sevgi” dediği, araç değerlere olan tutsaklıktır. Çıkarcılar tutsağı olduğu araç değerler dışında hiçbir şeyi sevmezler. Toplum için değil, kendi çıkarları için sever görünürler. Toplumun çıkarı kişisel çıkarın önüne geçtiği için, toplumsal çıkarları düşlerinde yok ederler.
Arkadaşım olsun, sevgilim olsun, dostlarım olsun, komşularım olsun diyerek doğruları söylemek yerine yalana başvururlar. Birbirlerini sevmedikleri ve birbirlerini kandırdıkları halde çıkarcılar bir arada yaşarlar. Ortak çıkar altında buluşarak, birbirlerini sevmeden bir araya gelenler, çıkarları çatışınca birbirlerine düşman olurlar.
Oysa sevmek bu değildir. Sevgi öz gerektirir. Özü olanlar ancak birbirlerini sevebilirler. Öz, toplumsal çıkardan yanadır. Bireysel çıkarı tanımaz öz. Öz, kişileri toplum çatısı altında birleştirir. Böyle bir toplumda bireyci çıkarlar söz konusu olmadığı için, kişiler asla birbirine düşman olamazlar.
İnsanoğlunun bir dost, bir arkadaş, bir sevgili, bir eş, bir komşu edinmesi doğal bir şeydir. Ancak kişi, bu edinme ile onur kırıcı davranışlarda bulunup kendi varlığını ortan kaldırıyor ve onurundan ödün veriyorsa bu hiç de insan için doğal bir davranış değildir.
Yığınların çoğu henüz “onur” kavramından habersizdir. “Onur duygusu” ancak bilinçli insanın duyuları ile algılanabilir. Bilinci oluşmuş kişi ancak yaptığı olumsuz davranışların ayrımına varır ve bu yanlıştan dönebilir. Bilinçli oluşmayanlar çıkarları uğruna her onursuzluğu yapmakta kendilerinde bir eksiklik duymazlar. Bilinçsizler için “doğru” değil, “bireyci çıkar” önemlidir. Kişinin –yaşam sürecinde– bilinçsizliğini ortadan kaldıracak hiçbir güç de yoktur.
İnsan, toplum ile birlikte yaşamalıdır. Toplumun ortak çıkarı, düşünmektir. Düşünme eyleminde bulunan insanlar ancak birbirlerini sevebilirler. Düşünme eyleminde bulunmayanlar birbirlerini hiçbir süre sevmeyeceklerdir.
Sevginin temel ilkeleri bunlardır; sevgi denildiğinde en başta bunlar us’a gelmelidir.