Kurmeşli gençler Wiesbaden de ikinci buluşmasını gerçekleştirdiler. .jpg)
.jpg)
5-6 Ekim'de Galatasaray Üniversitesi'nde yapılması planlanan Sebahat Tuncel'in de konuşmacı olduğu
Cumartesi anneleri/insanları, 389. haftada, Devrimci 78'liler Federasyonu tarafından 3 Eylül'de açılan 12 Eylül Utanç Müzesini ziyaret etmek için Ankara'da bir araya geldi..jpg)
"Böyle bir hilkati garibenin bırakın dediklerini, ismini bile kaile ve kaleme almak yakışır mı? Ona cevap vermek için harcayacağım zamana, emeğe değer mi?" diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi... Ama böyle bir rezilliğin cevabı da olmalı, kadın köşe yazarlarına baktım da pek bir kaile almamışlar bu fakiri ruhiyeyi! Ancak bu akıl ve ruh yoksunu dişi müsveddesine, bir kadın, bir anne, bir Kürd olarak, cevap vermezsem de kıvranacağım..jpg)
Roboski’de kaza yapan askerlerin yardımına koşan katliam mağduru Roboskililer, o anı anlattı. Katliamda oğlunu kaybeden Emine Ürek, ‘Yerde yatan asker bana bakıp ‘anne’ diye bağırınca koştum, elini tuttum. Ölmemesi için dua ettim” dedi. Medya ve bazı çevrelerin bu yardım eline şaşmasına da Emine Ürek şu yanıtı verdi: “Bizim çocuklarımız bombalandığı zaman bizim yardımımıza gelmediler ama bizler onların yardımına koştuk. Bizimki anne yüreği” dedi.
Yargıtay’ın, "Sosyalist Gençlik Derneği’nin MLKP/KGÖ ile organik bir ilişkisi tespit edilememiştir” kararı bulunmasına karşın, Kandıra 2 No’lu F Tipi Cezaevi’nde yaklaşık 3 yıldır tutuklu bulunan Balıkesir Üniversitesi Matematik Bölümü öğrencisi Uğur Ok, 6 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırıldı.
Sert bir yüzleşme için...
.jpg)
Yazar Mine Söğüt’ün son kitabı, “Deli Kadın Hikayeleri”, deliren, kendini yok eden 21 kadının hikayelerinden oluşuyor. Söğüt yazdıklarını içinde bulunulan zamanın politik ve felsefi sorgulaması olarak tanımlıyor. Yazarlığa gazetecilik ile başlayan Söğüt, edebiyattaki derdini “Hayatta neye dertleniyorsam yazarken de onun peşine düşüyorum” diye açıklıyor. Söğüt, kendi gücünün farkında olmayan insanlığın şuurunun açılabilmesi için ciddi bir yüzleşmeye ihtiyacı olduğunu belirterek “Bu yüzleşme de sert olmalı. Yani canı yanmalı” diyor. İnanç ve yaratıcılık üzerine yeni bir roman hazırlığında olan Mine Söğüt, yazın hayatıyla ilgili önemli değerlendirmelerde bulundu.
Herkes hayatının terzisi aslında
Deli Kadın Hikayeleri’nde deliren, kendini yok eden yirmi bir kadın ya da çocuk ve bu kadınlara eşlik eden ağır bir yalnızlıktan söz ediyor. Neden Deli Kadın Hikayeleri sorusunu şöyle yanıtlıyor: “Onların yalnızlıklarında toplumsal şuursuzluğun büyük payı var. İnsanoğlu kendine kolaylıkla vahşeten bir hayat biçebiliyor. Ve kendi hayatının terzisi değilmiş gibi, sorumluluğu hiç üzerine almadan yaşayıp gidiyor. Hayali ya da gerçek bir iktidara boyun eğmeye her zaman meyyal. İktidar öncelikle acımasızlık demek. Bugün hükmü altında yaşadığımız hayali iktidar da gerçek iktidar da eril bir iktidar. Dolayısıyla bundan öncelikle kadınlar ve çocuklar zarar görüyor. O yüzden kadınların delirme halleri üzerine hikayeler yazdım. Ama o hikayelerde sadece kadınların acıları yok. Tüm insanlık hallerinin çıkmazları var...”
Canımız yanarsa reddedebiliriz
Söğüt yazarken hayatta neye dertleniyorsa onun peşine düştüğünü belirterek “Öncelikle insan neden kendine böyle bir hayat inşa etmeyi seçiyor. istese her şey bambaşka olabilir, ama istemiyor. Boyun eğiyor. Kendi gücünün farkında değil. Bu güçsüzlüğünün nelere mal olduğunu da umursamıyor. Sanırım şuurunun açılabilmesi için öncelikle ciddi bir yüzleşmeye ihtiyacı var. Bu yüzleşme de sert bir yüzleşme olmalı. Yani canı yanmalı” diye kaydediyor.
Umutsuzluk değil öfke
Yazdıklarının hem politik hem de felsefi bir sorgulama olarak tanımlanmasını istediğini belirten Söğüt, her şeye rağmen umutlu olduğunu ancak bir şeylerin değişmesi içi biraz canımızın yanması gerektiğini söylüyor. Acıyla kötülükle yüzleşmek gerektiğini ancak bu şekilde reddedilebileceğini dile getiren Söğüt sözlerini şöyle sonlandırıyor “En tehlikeli şey kanıksamak. Olağan bulmak. Oysa yaşadığımız dünyaya hükmeden vahşi iktidar halleri insanlığın varabileceği tek nokta değil. Eğer biz farklı bir şey istersek o farklıyı yaratabiliriz. Biraz öfkelenmemiz lazım. Açıkçası yazarken öfkeleniyorum ve okurun da yüzleştiği ağır durumlarda öfkelenmesini umuyorum.”